۱۳۸۹ فروردین ۱۸, چهارشنبه

ای پسر رماد

ای پسر رماد به راحت يومی قانع مشو
و از راحت بيزوال باقيه مگذر و گلشن باقی عيش
جاودان را بگلخن فانی ترابی تبديل منما .از زندان
به صحراهای خوش جان عروج کن و از قفس امکان
به رضوان دلکش لا مکان بخرام.
ارسال شده توسط در
برچسب‌ها:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)