۱۳۸۹ فروردین ۵, پنجشنبه

ای پسر خاک

ای پسر خاک جميع آنچه در آسمانها و زمين است
برای تو مقرّر داشتم مگر قلوب را که محلّ نزول
تجلّی جمال و اجلال خود معيّن فرمودم. و تو منزل و محلّ
مرا بغير من گذاشتی چنانچه در هر زمان که ظهور
قدس من آهنگ مکان خود نمود غير خود را يافت
اغيار ديد و لا مکان بحرم جانان شتافت. و مع ذلک ستر
نمودم و سرّ نگشودم و خجلت ترا نپسنديدم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر