ای خاک متحرّک من به تو مأنوسم و تو از من
مأيوس. سيف عصيان شجره اميد ترا بريده. و در جميع
حال به تو نزديکم و تو در جميع احوال از من دور. و من
عزّت بيزوال برای تو اختيار نمودم و تو ذلّت بی منتهی
برای خود پسنديدی. آخر تا وقت باقی مانده رجوع
کن و فرصت را مگذار.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر