۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۳, دوشنبه

ای پسر انسان

ای پسر انسان شبنمی از ژرف دريای رحمت
خود بر عالميان مبذول داشتم و احدی را مقبل نيافتم.
زيرا که کلّ از خمر باقی لطيف توحيد بماء کثيف
نبيد اقبال نموده‌اند و از کأس جمال باقی بجام فانی
قانع شده‌اند. فبئس ما هُم به يقنعون.
ارسال شده توسط در
برچسب‌ها:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)